الان ازنظر روحی تو شرایط عجیبی هستم...
کم کم دارم ازآدما و خودخواهیشون میبُرم...
ازتوقعاتشون خسته شدم...
از اون خودم که با آدماس خسته شدم...
چن روزه تو فکرم که از دنیای حقیقی همه آدما بیام بیرون،برای یه مدت طولانی...همه وهمه...
و فقط بعنوان یه واقعیته متحرک تو زندگیشون باشم!
این خیلی برام سخت خواهد بود...
و شاید خیلی خودخواهانه وحتی نامردی باشه..
شاید خیلی هم عذاب بکشم اگه این تصمیمو عملی کنم...
ولی تو فکرشم...
به شدت تو فکرشم...
من دیوونه ام وهمه چی ازم برمیاد!
+یه حرفایی هستن گاهی..که دلم نمیخاد به شخص خاصی بگم...فقد دلم میخواد بگمشون!..اینجوروختا معمولا میام اینجا مینویسم...
نظرات شما عزیزان:
پاسخ: !
"اگه" حالتو بهتر می کنه
پاسخ: باید حرف بزنیم راجع بهش...یه سری صبت جوجه آنه دارم!
پاسخ: ...! مطمئنی؟!
پاسخ: حق باتوست......
موضوعات مرتبط: دل نوشته های من ، ،